კინ-O 2021/1
გამომცემელი: საქართველოს კინემატოგრაფიის ეროვნული ცენტრი
მთავარი რედაქტორები: თეო ხატიაშვილი, გიორგი რაზმაძე
შინაარსი
ია ვეკუა. გვჭირდება თუ არა კინოცენტრი?
სალომე ასათიანი. რას ვხედავთ, როდესაც ცას ვუყურებთ? (რეცენზია)
ბუთა ორჯონიკიძე. ოთარის სიკვდილი (რეცენზია)
ირაკლი ტოგონიძე. სველი ქვიშა (რეცენზია)
გოგი გვახარია. გვიანი შემოდგომა (რეცენზია)
ნენო ქავთარაძე. წყალს არ აქვს საზღვრები (რეცენზია)
ნინია კაკაბაძე. მოთვინიერება (რეცენზია)
სალომე კიკალიშვილი. მზიური (რეცენზია)
მაია ლევანიძე. რესპუბლიკა (რეცენზია)
ნინი შველიძე. გუშაგები (რეცენზია)
ანი კილაძე. პაპანაქება (რეცენზია)
სალომე ასათიანი. პარალელური დედები (რეცენზია)
ლევან ცხოვრებაძე. ანეტი - ამბოხი ლოგიკის წინააღმდეგ (რეცენზია)
თეო ხატიაშვილი. „ქალური სურვილები“ ქალის ხედვით
ანუკა ლომიძე. „ყოველთვის სწორი დროა დასაბადებლად“ (მაია დერენი)
ანნა ძიაპშ-იპა. ანონიმური ქალები
დიანა მაღლაკელიძე. ლოტე აისნერი - კინოს Grande Dame
ნესტან ნენე კვინიკაძე. ანიეს ვარდას ენიგმური ღიმილი
გიორგი რაზმაძე. კულტურის სიძულვილის უფლება (ქართული თანამედროვე „ქალური“ კინო“)
გიორგი მაისურაძე. ოპტიკური არაცნობიერი (ვალტერ ბენიამინის ტერმინის შესახებ)
გიორგი რაზმაძე. „სამოთხე... სამოთხე?!..“ (ინტერვიუ სალომე ჯაშთან)
მე „მარტივი“ გამოსახულების მჯერა (იონკა ტალუს ინტერვიუ ანიეს გოდართან)
შანტალ აკერმანი: გულის სიღრმიდან (ჟანეტ ბრესტრომის ინტერვიუ)
ტერეზა დე ლაურეტისი. სარკის მიღმა: ქალი, კინო და ენა (წიგნიდან Alice Doesn’t: Feminism, Semiotics, Cinema, 1984)
ლორა მალვი. ჩანაწერები სირკსა და მელოდრამაზე ( ლორა მალვის წიგნიდან Visual and Other Pleasures, 1989)
თომას ელზასერი. ფერწერის გარშემო და „კინოს დასასრული“. ჟაკ რივეტის „ონავრის“ (La Belle Noiseuse) შესახებ (Sight and Sound 1992)
მანანა ლეკბორაშვილი. „ახალი ქალის“ სახე 1920-1930-იანი წლების ქართულ საბჭოთა კინოში
საბჭოთა იდეოლოგია და კინო (20-იანი წლების პრესის მიმოხილვა)
თამთა ხალვაში. უჟმური. წერილი საზარელსა და ამაღელვებელზე
ლელა ოჩიაური. ქალებზე - პირად და არაპირად საკითხებზე (ლანა ღოღობერიძის კინო)
მარიამ ჩუტკერაშვილი. „დის სახელით“ („სისთერჰუდის“ ფენომენი კინოში- „მხევლის წიგნი“ და „დიდი პატარა ტყუილები“)
გიორგი რაზმაძე. არაია (რეკომენდაცია. Araya, 1959, მარგო ბენასერაფი)
თეო ხატიაშვილი. გარკვეული აზრით (რეკომენდაცია. De Cierta Manera, 1974, სარა გომესი)